Rozliczanie kosztów ogrzewania budynku wielolokalowego

W dniu 7 listopada 2018 roku Rzecznik Praw Obywatelskich (RPO) wystąpił do Ministra Energii w sprawie Grupy roboczej ds. określania wytycznych dla indywidualnego rozliczania kosztów zakupu ciepła w budynkach wielolokalowych. Podzielam niepokój RPO dotyczący zamarcia prac tej Grupy. Czy jednak rzeczywiście konieczne jest doprecyzowanie rzeczonej regulacji prawnej, czyli dalsze uszczegółowianie wymogów i uwarunkowań ustanowionych dotychczasową treścią art. 45a?

Ułomności ustawy

Bez wątpienia należy usunąć wady tej regulacji, ale czy jeszcze bardzie doprecyzowywać? Wywołanie wad to przede wszystkim usunięcie okoliczności opisanych w ust. 11a art. 45a. Bowiem przyjęty przez ustawodawcę tekst zawiera tezę więcej niż zadziwiającą: uniewinnia osobę fałszującą wyniki wskazania urządzenia służącego do rozliczeń.

Zatem: czy obecne brzmienie art. 45a Prawa energetycznego jest sprzeczne z przepisami…. karnymi?

W związku z tym, cytuję: jeżeli użytkownik lokalu dokona ingerencji w ten przyrząd lub urządzenie w celu zafałszowania jego pomiarów lub wskazań, właściciel lub zarządca budynku może obciążyć użytkownika tego lokalu, w okresie rozliczeniowym, kosztami ogrzewania w wysokości nie wyższej niż iloczyn średniej wartości kosztów ogrzewania. Chciałbym bardzo, aby klient w sklepie mógł być podobnie potraktowany, czyli też dokonywać ingerencji w wagę w celu zafałszowania jej pomiarów, a następnie być rozliczony według średniej ceny tego towaru.

Czytaj też: Spółdzielnia dostawcą energii cieplnej do budynków >>>

Trudno odgadnąć dlaczego tak dziwne brzmienie tego przepisu przyjęła Komisja Sejmowa po wielogodzinnej debacie w maju 2016 roku?
Natomiast z dużą dozą pewności można przyjąć, że kolejne instancje ustawodawcy nie dokonywały żadnej analizy i oceny ustaleń, przyjętych przez Komisję Sejmową. Pośród przypuszczeń co do przyczyn przyjęcia przez Komisję Sejmową fatalnej regulacji ust. 11a w art. 45a, najprawdopodobniej leżała niechęć posłów do podzielników kosztów ogrzewania.

Problemem zasadniczym, na jaki należy zwrócić uwagę w przypadku stosowania metody opartej o wskazania jakichkolwiek urządzeń, jak na przykład podzielniki kosztów ogrzewania, ale także w przypadku stosowania ciepłomierzy lokalowych – jest ustalenie na właściwym poziomie części stałej opłaty za ogrzewanie, wymierzanej użytkownikom lokali budynku wielolokalowego, zwanej potocznie opłatą stałą.

Wieloletnie doświadczenia, a więc zarówno lektura różnych opracowań z tej dziedziny, jak również wiedza prezentowana na licznych konferencjach naukowo-technicznych, jednoznacznie wskazują: opłata stała powinna wynosić nie mniej jak 85% całej opłaty wymierzanej użytkownikom lokali. Zatem właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego, uchwalając regulamin (wymóg ustawowy, patrz – art. 45a ust. 10), powinien także skorzystać z pomocy właściwego specjalisty przed podjęciem decyzji w sprawie wysokości opłaty stałej: czy ostatecznie opłatę stałą przyjąć w wysokości 85%, czy może wręcz na poziomie 90%?

[eksploatacja, rozliczanie kosztów ogrzewania, rozliczanie kosztów zakupu ciepła, prawo energetyczne, głowice termostatyczne, podzielniki ciepła, opomiarowanie, instalacja centralnego ogrzewania, systemy ogrzewania budynku]