W przedmiotowej sprawie właściciel zaskarżył uchwałę w sprawie ustalenia wysokości i sposobu naliczania opłat za korzystanie z wind osobowych przez członków wspólnoty. Uzasadniając żądanie wskazał, iż opłata za windy stanowi koszty wspólne wszystkich właścicieli lokali. Jednak Sąd Okręgowy w Krakowie oddalił powództwo.
Powodowie wnieśli więc apelację, a Sąd Apelacyjny w Krakowie uznał, ze apelacja zasługuje na uwzględnienie. Zdaniem Sądu, spór stron ma charakter ściśle prawny dotyczący tego, jak należy oceniać charakter normy art. 12 ust. 2 Ustawy o własności lokali. Przepis ten zawiera uregulowanie dotyczące zasad rozliczania pomiędzy członkami wspólnoty mieszkaniowej pożytków i innych przychodów z nieruchomości wspólnej, jak również ponoszenia przez właścicieli lokali wydatków i ciężarów związanych z jej utrzymaniem. Zgodnie z nim, jedynym kryterium, według którego możliwe jest ustalenie proporcji tego udziału tak w pożytkach i dochodach, jak i obciążeniach, w tym w kosztach, jest udział każdego właściciela lokalu w nieruchomości wspólnej.
Norma ta ma charakter bezwzględnie obowiązujący i wykluczone jest różnicowanie sytuacji członków wspólnoty inaczej niż w odniesieniu do wysokości udziału w nieruchomości wspólnej. Ustawa pozwala na zróżnicowanie zakresu tej partycypacji tylko ze względu na rodzaj lokalu, którego własność służy członkowi wspólnoty. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy, właściciele lokali użytkowych, na podstawie uchwały wspólnoty mieszkaniowej mogą być obciążeni w większym zakresie, aniżeli wynika to z proporcji określonej przez ich udział w nieruchomości wspólnej.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 11 grudnia 2019 r. (sygn. akt I ACa 117/19)
Czytaj też: Nie zawsze da się zlicytować zadłużony lokal >>
| Chcesz być na bieżąco? Czytaj nasz newsletter! |
[orzecznictwo, orzecznictwo sądowe, wyrok sądu apelacyjnego, sąd apelacyjny w krakowie, nieruchomość wspólna]
