Do czego służą podzielniki
Nagrzejnikowe podzielniki kosztów ogrzewania stosuje się w budynkach z systemem c.o., w którym ciepło rozprowadzane jest do mieszkań pionami biegnącymi przez wszystkie kondygnacje. Przy czym poszczególne grzejniki w tym samym lokalu zasilane są z różnych pionów i w związku z tym nie ma możliwości zmierzenia w jednym miejscu ilości ciepła dostarczonego do danego mieszkania [2].
Podzielniki kosztów ogrzewania rejestrują temperaturę powierzchni grzejnika i na tej podstawie ustala się, jaka część kosztów ciepła zużytego w trakcie sezonu grzewczego w całym budynku przypada na dany lokal mieszkalny lub użytkowy (sklep, warsztat, biuro). Nie są więc one urządzeniami pomiarowymi, ale tzw. urządzeniami wskaźnikowymi, ustalającymi wielkość emisji ciepła w poszczególnych lokalach. Po zliczeniu wskazań wszystkich podzielników w mieszkaniu ustala się udział wyemitowanego przez grzejniki ciepła w ogólnym zużyciu ciepła w budynku.
Podstawą do rozliczenia kosztów ciepła na poszczególne mieszkania są koszty poniesione przez zarządcę budynku zasilanego w ciepło z sieci ciepłowniczej lub własnego źródła. Ustawa Prawo energetyczne [3] nakazuje przy tym, aby między końcowych użytkowników dzielone były wyłącznie koszty ciepła wyszczególnione na fakturze dostawcy lub - w przypadku własnego źródła ciepła - koszty rzeczywiście poniesione na wyprodukowaną energię.
Zarządzający budynkiem powinien, zgodnie z prawem energetycznym, „przydzielić" każdemu użytkownikowi lokalu znajdującego się w obiekcie odpowiednią część ogólnego kosztu ciepła, zakupionego od przedsiębiorstwa energetycznego lub wyprodukowanego we własnej kotłowni.
Podział kosztów ogrzewania według powierzchni poszczególnych lokali nie sprzyja oszczędnemu gospodarowaniu ciepłem. Prawo energetyczne daje właścicielowi lub zarządcy prawo wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w budynku - ze wskazaniem jednak, aby wybrana metoda stymulowała energooszczędne zachowania użytkowników. Warunek ten spełniają systemy rozliczeń kosztów ogrzewania oparte na wskazaniach podzielników. Prawo energetyczne wymaga również, aby przyjęta metoda rozliczeń pozwalała na zachowanie poprawnych warunków użytkowania lokali, zgodnie z obowiązującymi przepisami, a także aby zostały uwzględnione współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie wynikające z położenia lokalu w bryle budynku.