W artykule:
• Udzielenie zabezpieczenia roszczeń w świetle przepisów kpc
|
W sprawie wstrzymania uchwał nie toczy się odrębny proces, którego przedmiotem byłaby tylko ta kwestia. W związku z tym w doktrynie[1] i orzecznictwie zasadnie przyjmuje się, że zastosowanie znajduje tu regulacja postępowania zabezpieczającego, zgodnie z art. 730 kpc. W związku z tym postanowienie o wstrzymaniu wykonania uchwały może zostać wydane także przed złożeniem pozwu o jej uchylenie (art. 730 § 2 kpc). W niniejszym artykule przedstawione zostaną wybrane zagadnienia związane z tą problematyką.
Udzielenie zabezpieczenia
Zgodnie z art. 730 kpc i art. 7301 kpc udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania w każdym postępowaniu cywilnym, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.
Obie przesłanki muszą być przy tym co do zasady spełnione łącznie.
- W zakresie pierwszej z nich należy uprawdopodobnić, że w konkretnych okolicznościach uprawnionemu przysługuje roszczenie podlegające ochronie w świetle obowiązujących przepisów prawa.
- Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje zaś wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania.
W przypadku interesu właściciela musi istnieć co najmniej znaczna dysproporcja pomiędzy potrzebą ochrony interesu konkretnego właściciela a ochrony interesu wyrażonego podjętą uchwałą.
Z kolei naruszenie zasad prawidłowego zarządu odnosi się do zasad prawidłowej gospodarki. Obie przesłanki zaskarżenia uchwały chronią prawidłowe funkcjonowanie wspólnoty, rozumiane m.in. jako prowadzenie działalności w oparciu o jasne i zrozumiałe kryteria. Przy czym zasada ta ma charakter nadrzędny, a o jej przestrzeganiu nie świadczy bezkonfliktowe wykonywanie uchwał, a potencjalne, ale realne przypuszczenie, że dana uchwała, jeśli będzie nadal funkcjonowała w obrocie prawnym, może doprowadzić do sytuacji niekorzystnej z punktu widzenia interesu samej wspólnoty lub interesu właściciela lokalu w rozumieniu art. 25 UWL[2].
Według treści analizowanego przepisu istnieją cztery samodzielne podstawy zaskarżenia uchwały wspólnoty do sądu. Zatem uchwała – zgodna z przepisami prawa i umową właścicieli lokali oraz z zasadami prawidłowego zarządzania nieruchomościami – może być zaskarżona do sądu z powodu innego sposobu naruszenia interesu właściciela lokalu. Upoważnia to sąd do oceny merytorycznej treści zaskarżonej uchwały i ostatecznych skutków jej wykonania dla zainteresowanych stron[3].
Niezgodność z przepisami prawa to przede wszystkim kolizja treści uchwały z przepisami UWL oraz z przepisami kc w zakresie, w jakim ma on zastosowanie do odrębnej własności lokali[4].
Zgodnie z art. 7301 kpc do udzielenia zabezpieczenia wymagane jest uprawdopodobnienie roszczenia oraz interesu prawnego. O istnieniu podstawy zabezpieczenia można więc mówić wtedy, gdy ochrona prawna bez zabezpieczenia – udzielona w merytorycznym orzeczeniu – okaże się niepewna, bo spóźniona. Interes prawny bowiem istnieje jako przesłanka zabezpieczenia w przypadku, gdy zachodzi potrzeba zapewnienia uprawnionemu „należytej ochrony prawnej”, zanim uzyska ochronę definitywną. Chodzi o to, że jeśli zakaz wynikający z przyszłego orzeczenia pojawi się zbyt późno, to uprawniony poniesie skutki niedozwolonych działań przeciwnika.
Czytaj też: Fikcja wstrzymania się od głosu we wspólnocie mieszkaniowej >>>
Zapisz się na bezpłatny NEWSLETTER. Co tydzień najświeższe informacje o zarządzaniu bezpośrednio na Twój e-mail. |
[1] Z. Kwaśniewski, A. Sikorska-Lewandowska, Wstrzymanie
wykonania uchwały właścicieli lokali w postępowaniu zabezpieczającym na
tle innych regulacji prawnych, Studia Iuridica Toruniensia, Tom XIX, 2016,
s. 94.
[2] Wyrok SA w Szczecinie z 12.11.2015
r., sygn. akt I ACa 506/15; wyrok SA w Krakowie z 23.03.2016 r.,
sygn. akt I ACa 1766/15; wyrok SA w Katowicach z 30.06.2015 r., sygn.
akt I ACa 150/15.
[3] Wyrok SA w Poznaniu z 24.02.2011 r., sygn.
akt I Aca 88/11.
[4] Wyrok SA w Szczecinie z 11.10.2012 r.,
sygn. akt I ACa 507/12.