Modernizacja i wymiana dźwigów z Schindler

Patrycja Rembiszewska: Dzień dobry Panie Piotrze! Proszę, aby powiedział Pan kilka słów o swoim doświadczeniu w spółdzielni.

Piotr Wolicki: Nazywam się Piotr Wolicki. Jestem prezesem Konińskiej Spółdzielni Mieszkaniowej od 2016 roku, a pracuję tu od 2002 roku. Zarządzam nieruchomościami spółdzielczymi i jednocześnie opiekuję się 71 wspólnotami mieszkaniowymi, a w dwóch z nich realizowaliśmy z Państwem wspólne projekty.

Największą satysfakcję czerpię z tego, że dzięki mojej determinacji i wsparciu innych osób doprowadziliśmy do tego, że Fundusz Dostępności pomógł nam sfinansować wymianę windy. Poprawiło to komfort życia wszystkich mieszkańców, ale głównie osób z niepełnosprawnościami. To szczególnie ważne w budynkach z czasów PRL-u, gdzie małe szyby uniemożliwiały montaż pełnowymiarowych wind.

Wiem, że na ulicy Zakole 5 przebudowano 3 klatki, dodając przystanki na poziomie gruntu, a w jednej klatce dodano również przystanek na ostatniej kondygnacji. Czy mógłby Pan opowiedzieć o tym projekcie od początku? Pomysł wyszedł od mieszkańców?

Można powiedzieć, że zaczęło się od badania żywotności wind – resursy wskazywały, że wkrótce urządzenia będą wymagały dużych nakładów finansowych. W związku z tym spotkaliśmy się na zebraniu wspólnoty mieszkaniowej i omówiliśmy plany remontowe.

Pierwszy projekt Dostępność Plus był mocno ograniczony – w tamtym czasie można było otrzymać pożyczkę z Funduszu Dostępności, gdy wydatki kwalifikowane wynosiły co najmniej 100 000 zł, a warunkiem skorzystania z dotacji z PFRON-u było uzyskanie pożyczki z Funduszu Dostępności. Bank Gospodarstwa Krajowego zakwalifikował nasze wydatki, dzięki czemu udało nam się otrzymać dodatkowe fundusze.

Na początku Fundusz Dostępności był zamknięty dla projektów sprowadzających się do wymiany dźwigów osobowych na dźwigi o większej dostępności dla osób z niepełnosprawnościami.

Można zatem powiedzieć, że to od Pana zaczęły się te zmiany w programie?

Nie wiem, czy te zmiany zaszły dzięki mnie, ale myślę, że na boisku byłem istotnym graczem. Pytała Pani o budynek na ul. Zakole 5 - podobnie było na ul. Tuwima 1. Mieszkańcy początkowo bardzo się obawiali, ponieważ ludzie nie lubią zmian, a oprocentowanie prawie 0% budziło niedowierzanie.

Informowaliśmy mieszkańców o planowanych kosztach i możliwościach finansowania, przedstawiając symulacje. Podkreśliłem, że nie stać nas na to, by tego nie zrobić. Ostatecznie przekonały ich koszty – dzięki dopłatom mieszkańcy zapłacą mniej niż połowę kwoty, rozłożonej na 20 lat, przy oprocentowaniu 0,15%. To wydatek, który uznali za wart inwestycji.

Jako zarządca, gromadząc rocznie około 100 000 zł na funduszu remontowym, wiem, że 1/3 z tego przeznaczam na spłatę kredytu z Funduszu Dostępności, a 65 000 zł pozostaje do dyspozycji wspólnoty na inne remonty. Cały proces zaczyna się od pragmatycznego podejścia – windy i tak wymagałyby wkrótce dużych nakładów finansowych. Jeśli skorzystamy z dofinansowania, będziemy mieli coś dużo lepszego. Spłacamy tyle, ile wydalibyśmy na wymianę w takim samym układzie, ale bez poprawy funkcjonalności jak z programem Dostępność Plus.

Rozumiem, że przedstawił Pan mieszkańcom już gotowy plan. Czy wszystko przebiegło zgodnie z założeniami?

Mimo że starałem się uczynić wszystko klarownym i transparentnym, to życie pokazało, że po drodze pojawiły się pewne problemy. Tutaj chciałbym również podziękować Państwa firmie. Kiedy napotykaliśmy jakiekolwiek trudności, które pojawiły się już w trakcie samego remontu, ze względu na wiek budynków oraz jakość dawnego wykonawstwa, firma Schindler kompleksowo pomagała w ich rozwiązaniu.

Jak Państwo się przygotowywali do tej modernizacji i wymiany dźwigów?

Kolejność zdarzeń była taka, że najpierw przygotowywaliśmy studium wykonalności. Uzyskiwaliśmy także odstępstwa w kwestiach prawnych – na przykład z uwagi na wymiary szybu windowego uzyskaliśmy zgodę na montaż drzwi o szerokości 80 cm (szersze drzwi przesuwne nie miałyby miejsca na otwarcie) oraz kabinę o wymiarach podłogi 100 cm na 125 cm.

Następnie organizowaliśmy przetarg i dopiero po jego zakończeniu aplikowaliśmy o środki. Musieliśmy przedstawić koszty, które były planowane na podstawie naszego studium, a wartość przetargu była zupełnie inną sytuacją. Najpierw było przygotowanie, a potem aplikowanie o środki.

Praktycznie wszystkie wydatki, które ponosiliśmy, są uznawane jako wydatki kwalifikowane, wszystko jest związane z poprawą dostępności. Pod uwagę była brana nawet poprawa oświetlenia i domofony. Prawda jest taka, że winda i strefa wejściowa to jest 90% kosztów.

Jak proces przebudowy klatek był odbierany przez mieszkańców?

Od samego początku założeniem było, że komunikacja z mieszkańcami będzie kluczowa. Udało się to zrealizować zgodnie z ustaleniami z Państwa firmą, co było istotnym elementem. Dobrze zorganizowana logistyka była tutaj bardzo ważna.

Przygotowania polegały na regularnych konsultacjach technicznych, kontaktach z Panem Zbyszkiem Pelczarem i doprecyzowywaniu szczegółów. Dla mieszkańców istotne było nie tylko uzgodnienie kosztów, ale również okres wyłączenia windy z eksploatacji, szczególnie w przypadku budynku przy ul. Tuwima, gdzie jest tylko jedna winda.

Czy mógłby Pan opowiedzieć więcej o współpracy z firmą Schindler? Czy jest coś, co Pana szczególnie zaskoczyło?

Budynki z lat siedemdziesiątych i prace na żywym organizmie mogą przynieść niespodzianki, ale Schindler potrafi dostosować się do takich sytuacji, co było widać już na etapie składania oferty. Nie każda firma nadaje się do wykonywania remontów w budynkach mieszkalnych.

Podczas naszej współpracy z Schindlerem nie spotkałem się z negatywnymi komentarzami ze strony mieszkańców, poza sporadyczną irytacją wynikającą z czasowego wyłączenia urządzeń z użytku. Podejście firmy sprawiło, że z większym spokojem podchodzę do późniejszych etapów, takich jak serwisowanie i bieżąca eksploatacja.

Parafrazując Pana Millera: „Prawdziwego profesjonalistę poznaje się po tym, jak radzi sobie z problemami”. Schindler pozytywnie zaskoczył nas także tym, że wyjątkowo skrupulatnie zaplanował i oznaczył plac budowy. Musieliśmy zapewnić mieszkańcom bezpieczne dojście przez plac do swoich mieszkań, zgodnie z przepisami BHP.

Natomiast problem pojawił się, gdy okazało się, że projektanci nie przewidzieli zabezpieczenia ciężkiej rury zsypowej z kamionki. Na miejscu, wspólnie z projektantem i inspektorem, opracowaliśmy rozwiązanie - nie każdy wykonawca tak reaguje, co pozytywnie zaskakuje.

Przeprowadź modernizację wind z firmą Schindler >>

Poleciłby Pan współpracę z Schindler innym spółdzielniom?

Tak, z czystym sumieniem mogę polecić firmę Schindler innym spółdzielniom i zarządcom wspólnot mieszkaniowych, zwłaszcza tym, którzy mają w swoich zasobach windy wymagające wymiany.

Panie Piotrze, chciałam jeszcze zapytać o inwestycje, które Państwo planują w przyszłości. Czy to będą jakieś remonty? Wspominał Pan o wymianie wszystkich dźwigów.

Tak, mamy w swoich zasobach 58 dźwigów osobowych, z czego 4 już zostały wymienione. Planujemy przeprowadzić studium wykonalności wymiany wind oraz adaptacji dla wszystkich naszych budynków. Planujemy sukcesywną wymianę starych urządzeń, co jest bardzo istotne, zwłaszcza że 1/4 mieszkańców to seniorzy, inni ulegają wypadkom czy doznają urazów, wejście do windy na poziomie gruntu jest w tym przypadku bezcenne.

Co do innych planów, to standardowe remonty balkonów, wymiana domofonów. Czekamy również na zmiany w przepisach dotyczących termomodernizacji. Budynki zostały ocieplone dawno temu, kiedy wymogi były inne niż współcześnie. Będziemy obserwować rozwój sytuacji oraz program unijny Zero Emisyjności.

Bardzo dziękuję za wywiad i pozostaje mi trzymać kciuki za naszą dalszą współpracę oraz planowane remonty.

Dziękuję i także trzymam kciuki za naszą dalszą współpracę.

Poznaj pełną ofertę Schindler >>

Rozmawiała Patrycja Rembiszewska