Ogrzewanie podłogowe kontra standardowe grzejniki – co jest bardziej opłacalne?

W jaki sposób działa ogrzewanie podłogowe?

Zasada działania „podłogówki” jest stosunkowo prosta – pod specjalnie przygotowaną powierzchnią podłogi, na matach izolacyjnych, ciągną się cienkie przewody, którymi płynie woda podgrzana przez domowy kocioł grzewczy lub pompę ciepła. W efekcie podłoga zmienia się w swego rodzaju jeden, wielki grzejnik. Cała jej powierzchnia równomiernie uwalnia ciepło, a temperatura w pomieszczeniu rośnie.

Co ciekawe, korzystając z ogrzewania podłogowego, nie trzeba obawiać się poparzeń stóp lub łap zwierząt, ponieważ – wbrew pozorom – temperatura posadzki jest wyjątkowo niska i najczęściej oscyluje w granicach od 23°C do 27°C. Taki zakres w zupełności wystarcza do zapewnienia wysokiego komfortu termicznego, a zużycie opału lub energii nie jest zbyt wysokie. 

Co grzeje lepiej – „podłogówka” czy grzejniki?

Ogrzewanie podłogowe oddaje ciepło do otoczenia przez posadzkę, która, w dużym uproszczeniu, odgrywa rolę grzejnika. Zmagazynowana w takim systemie grzewczym energia termiczna jest uwalniana przez zjawisko promieniowania. Pozwala to na równomierne ogrzanie powietrza w pokoju. W naturalny sposób unosi się ono do góry i nieustannie miesza. Dzięki temu rozkład temperatury w pomieszczeniu jest optymalny.

Ciepło w pierwszej kolejności dociera do nóg oraz tułowia, m.in. dlatego osoby cierpiące na choroby reumatyczne preferują ogrzewanie podłogowe. Warstwy powietrza, znajdującego się bliżej sufitu, są nieco chłodniejsze. To z kolei sprzyja uczuciu rześkości. Spadek temperatury jest jednak marginalny i subiektywnie nieodczuwalny.

W przypadku tradycyjnych grzejników proces ogrzewania przebiega zupełnie inaczej. Powietrze, znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie kaloryferów, jest ogrzewane punktowo, a jego temperatura jest znacznie wyższa. W efekcie zachodzi zjawisko konwekcji. Ciepłe powietrze dynamicznie unosi się nad grzejnikiem i dociera do sufitu. Następnie prąd konwekcyjny obiega sufit, traci energię termiczną i zaczyna opadać wzdłuż przeciwległej ściany.

Z tego względu pomieszczenia, które zostały wyposażone w tradycyjne grzejniki, trudniej jest ogrzać. Trzeba zużyć w tym celu więcej energii lub materiału opałowego. Co gorsza, panuje w nich także niższy komfort termiczny – w bezpośrednim sąsiedztwie grzejnika jest zbyt gorąco, a po drugiej stronie pokoju może być chłodno.

Efektywność systemów grzewczych – co bardziej się opłaca?

Zasadniczo przyjmuje się, że ogrzewanie podłogowe jest dużo wydajniejszym system grzewczym, ponieważ energia termiczna jest uwalniana równomiernie. Co więcej, komfort termiczny można uzyskać, ustawiając nieznacznie niższą temperaturę niż w tradycyjnych grzejnikach. 

Przekłada się to na niższe koszty ogrzewania budynku; mogą one spaść od 6% do 10% w skali roku (nie wliczając w to oszczędności generowanych przez pompę ciepła lub kocioł niskotemperaturowy). Niestety, uzyskanie takich oszczędności wymaga znacznie większych nakładów. Ze względu na wysoki stopień skomplikowania, systemy ogrzewania podłogowego są droższe o ok. 40%.

Ważne jest także odpowiednie dobranie źródła zasilania. Do ogrzewania podłogowego warto wykorzystać nowoczesne kotły kondensacyjne lub pompy ciepła. Urządzenia te są znacznie wydajniejsze w porównaniu z tradycyjnymi kotłami na paliwa stałe. Ogrzewają ciecz zasilającą system grzewczy do znacznie niższej temperatury, wymaganej przez „podłogówkę”.

Systemy ogrzewania podłogowego mogą być zasilane przez wysokotemperaturowe kotły, jednak wymaga to zamontowania dodatkowej instalacji, która obniży temperaturę wody płynącej w rurach „podłogówki”.

W takiej sytuacji najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest wyposażenie niektórych pomieszczeń w tradycyjne grzejniki, a pozostałych – w ogrzewanie podłogowe. Instalacja jest wyposażona w tzw. sprzęgło hydrauliczne, które pozwala wykorzystywać „zużytą” przez kaloryfery wodę w „podłogówce”.