Osady mineralne i korozja w instalacjach wodnych budynków. Jak rozwiązać problem?

Przyczyny problemów z trwałością instalacji wodnych:

•  twarda woda tworząca osady mineralne ograniczające przepływ;
•  osady biologiczne (biofilm) wpływające na przyspieszenie zjawisk korozyjnych i wtórne skażenie wody;
•  stosowanie chemicznych środków do dezynfekcji wody i instalacji (biocydy);
•  zmiękczona woda ze względu na agresywne działanie korozyjne w stosunku do stali oraz brak równowagi węglanowo-wapniowej.

Na trwałość instalacji wodnych ma wpływ zarówno ograniczenie efektywnej średnicy rur poprzez krystalizujące w instalacjach osady mineralne, jak i korozyjność materiałów, z których jest wykonana instalacja wodna i je osprzęt. Negatywnie wpływają również mikroorganizmy kolonizujące wewnątrz ścian rur i tworzące przestrzenną strukturę nazywaną biofilmem.

W biofilmie namnażają się bakterie tlenowe (występujące po stronie wody) i bakterie beztlenowe (występujące po stronie ścian rury). Bakterie te wpływają na intensyfikację procesów korozyjnych zachodzących w materiałach instalacji, a dodatkowo powodują wtórne skażenie wody.

Zakamieniona woda – twarda woda

Podstawową przyczyną powstawania osadów kamienia (krystalizacji) jest twardość wody oraz czynniki fizyczne wpływające na przesycenie roztworu rozpuszczonymi w niej minerałami. Obecność w wodzie rozpuszczalnych soli wapniowych i magnezowych powoduje tzw. twardość wody.

Sole wapnia i magnezu dostają się do wody w wyniku kontaktu dwutlenku węgla (CO₂) obecnego w wodzie ze skałami zawierającymi wapienie i magnezyty. Dwutlenek węgla umożliwia wapieniom i magnezytom przekształcenie się w dobrze rozpuszczalne w wodzie wodorowęglany wapnia i magnezu.

Wodorowęglany, węglany i wodorotlenki wapnia i magnezu powodują tzw. twardość węglanową wody (twardością przemijającą). Rozpuszczone w wodzie siarczany, krzemiany oraz chlorki wapnia i magnezu powodują twardość trwałą wody. Suma twardości przemijającej i trwałej stanowi ogólną twardość wody. Ogranicz powstawanie osadów >>

Zapobieganie powstawaniu osadów kamienia w rurach

Istnieją dwa podstawowe sposoby radzenia sobie z problemem:

• eliminowanie z wody składników, które tworzą kamień;
• wpływanie na strukturę jonów minerałów rozpuszczonych w wodzie tak, by nie tworzyły osadów kamienia.

Drugi sposób jest bardziej ekonomiczny i bezpieczniejszy dla użytkowników i materiałów instalacji. W miejscach, gdzie jest stosowany, przynosi właścicielom budynków i użytkownikom instalacji wodnych wymierne korzyści finansowe.

Zastosowanie uzdatniacza wody HydroFLOW C w budynku mieszkalnym w Bydgoszczy

Zastosowanie urządzeń HydroFLOW i technologii Hydropath

Zalety rozwiązania:

• szeroki obszar działania – zarówno małe, jak i duże obiekty;
• szybka i bezinwazyjna instalacja realizowana w trakcie normalnego użytkowania instalacji wodnych;
• trwałość urządzeń wynosi ponad 20 lat;
• brak konieczności obsługi i serwisowania;
• niskie koszty eksploatacji związane jedynie z zasilaniem energią elektryczną.

Urządzenia wykorzystujące odpowiednio modulowany sygnał elektryczny do uzdatniania wody pozwalają na:

• ograniczenie powstawania osadów mineralnych i biologicznych w instalacjach wodnych;
• usuwanie z instalacji istniejących osadów;
• ograniczenie korozyjność instalacji nawet do 65%;
• dezynfekcję wody na poziomie od 95 do 99,99%;
• zapobieganie namnażaniu bakterii Legionella w instalacjach ciepłej wody użytkowej.

Usuwanie osadów mineralnych z rur wodociągowych

Sposoby:

• mechaniczne kruszenie twardych osadów i ich wypłukiwanie (trudne w realizacji w przypadku rozległych instalacji wodnych);
• płukanie instalacji agresywnymi substancjami chemicznymi;
• inicjowanie reakcji odwrotnej do tej, w trakcie której powstały osady kamienia.

Ostatni sposób usuwania osadów angażuje dwutlenek węgla, uwalniany w trakcie reakcji związanej z krystalizacją wodorowęglanów. W trakcie reakcji chemicznej, w której np. z rozpuszczonego w wodzie wodorowęglanu wapnia powstaje trudno rozpuszczalny węglan wapnia, uwalniany jest dwutlenek węgla. Dwutlenek węgla w wodzie wchodzi z nią w reakcję i powstaje kwas węglowy, który z kolei reagując z jonami wapnia, zgromadzonymi w osadach węglanu wapnia (kamienia), absorbuje je i ponownie powstaje wodorowęglan wapnia.

Stosując niechemiczną bezinwazyjną technologię Hydropath, można usunąć z instalacji wodnych osady kamienia. Podczas czyszczenia technologią Hydropath instalacja może być normalnie eksploatowana. Proces usuwania osadów kamienia nie jest natychmiastowy. Może trwać od kilku do kilkunastu tygodni w zależności od przepływu wody, ilości osadów oraz ich spoistości, ale jest w pełni bezpieczny i nieinwazyjny.

Instalacja HydroFLOW w budynku wielorodzinnym w Brzegu Dolnym

Ograniczenie korozyjności instalacji

W wielu obiektach, w których obserwuje się problem wzmożonej korozyjności instalacji, stosowana jest technologia Hydropath i uzdatniacze wody HydroFLOW P lub HydroFLOW I.

Uzdatniacz wody HydroFLOW P

Efektem działania elektronicznych uzdatniaczy wody jest ograniczenie:

• korozji elektrochemicznej;
• korozji biologicznej;
• korozji chemicznej.

Wyżej wymienione efekty następują na skutek:

• wyeliminowania stosowania wody miękkiej i bardzo miękkiej (agresywnej chemicznie);
• pasywacji elektrycznej powierzchni ścian rury – „skin effect”;
• tworzenia warstwy pasywnego tlenku żelaza w rurach stalowych – magnetytu;
• eliminacji osadów biologicznych (biofilm) i mineralnych;
• eliminacji lub ograniczenia stosowania środków chemicznych, w szczególności agresywnych biocydów;
• tworzenia barier w przepływie elektronów i jonów biorących udział w procesie utleniania;
• dezaktywacji mikroorganizmów, w tym różnego typu bakterii zawieszonych w wodzie.