Raportowanie ESG w sektorze nieruchomości

Na rynku nieruchomości coraz większe znaczenie mają zasady zrównoważonego rozwoju, czyli ESG (Environmental, Social and Governance). Analiza pod względem ESG obejmuje kryteria, według których inwestorzy mogą oceniać przedsiębiorstwa w zakresie ochrony środowiska, kwestii społecznych i ładu korporacyjnego. Obok takich elementów jak energooszczędność, wykorzystanie odnawialnych źródeł energii czy ślad węglowy, uwzględniane są także sprawy pracownicze i społeczne.

W budownictwie, podobnie, jak w innych dziedzinach gospodarki, dąży się do gospodarki o obiegu zamkniętym. Ta sprowadza się do wykorzystania istniejących elementów zamiast ich usuwania i zastępowania całkiem nowymi. Dotyczy to także całych budynków. Z powodu planowanych obostrzeń systemu handlu emisjami (ETS) spodziewany jest też wzrost cen energii i materiałów budowlanych.

Przepisy UE w kwestii ESG

Unia Europejska wprowadziła przepisy w zakresie ESG, które charakteryzują się podejściem odmiennym od stosowanego jeszcze kilkanaście lat temu, opartego wyłącznie na kontroli administracyjnej w ramach zezwoleń emisyjnych, pozwoleń na budowę czy ocen oddziaływania na środowisko. Obecne regulacje mają stworzyć bardziej złożony system, w którym kontrola przestrzegania zasad ESG będzie dokonywana przez samych uczestników obrotu gospodarczego, w tym giełdy, kontrahentów, inwestorów i konsumentów. Czynniki te będą wspomagane przez sytuację ekonomiczną, czyli m.in. rosnące ceny emisji gazów cieplarnianych, energii uzyskiwanej z paliw kopalnych i materiałów budowlanych.

Może Cię zainteresuje: Odbudowa zasobów przyrodniczych w UE

Z punktu widzenia sektora nieruchomości, ważnym krokiem w kierunku uregulowania ujawniania informacji środowiskowych o przedsięwzięciach było uchwalenie w roku 2019 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2088 w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych (rozporządzenie SFDR). Następnie, w rozporządzeniu 2020/852, zwanym Taksonomią UE, sprecyzowano kryteria klasyfikacji przedsięwzięć, które mogą być określane jako zrównoważone środowiskowo. Kolejnym krokiem było wprowadzenie w rozporządzeniu delegowanym Komisji 2022/1288 (rozporządzenie RTS) szczegółowych zasad raportowania, które uwzględnia system raportowania określony w rozporządzeniu SFDR oraz zasady klasyfikacji przedsięwzięć określonych w Taksonomii UE. Rozporządzenia UE są bezpośrednio stosowane w krajach UE, co oznacza, że stają się prawem każdego z krajów bez konieczności wydawania w tym celu krajowych aktów prawnych.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2022/2464 z 14 grudnia 2022 r. dokonuje zmian istniejących przepisów w odniesieniu do sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju (CSRD, ang. Corporate Sustainability Reporting Directive) i wprowadza zobowiązanie do corocznych raportów w zakresie wpływu na środowisko i społeczeństwo oraz ładu korporacyjnego.

Regulacje dotyczące ESG warto analizować w kontekście tzw. Europejskiego Zielonego Ładu – to nowe przepisy mające zapewnić zrównoważony rozwój gospodarki UE. Chodzi w szczególności o Europejskie Prawo o Klimacie, którego celem jest redukcja emisji gazów cieplarnianych o 55 proc. w roku 2030 i całkowita redukcja emisji gazów cieplarnianych do roku 2050.

Rozporządzenie SFDR

Rozporządzenie SFDR zobowiązuje uczestników rynku finansowego oraz doradców finansowych do ujawniania inwestorom informacji na temat aspektów środowiskowych i innych aspektów ESG prowadzonej przez nich działalności w oparciu o obiektywne kryteria. Dotyczy to ryzyka niekorzystnych skutków, a także pozytywnych cech przedsięwzięcia w kwestiach środowiskowych i społecznych. Rozporządzenie wprowadza jednolite standardy informacyjne w zakresie ESG dla przedsiębiorców – uczestników rynku finansowego i doradców finansowych – ze wszystkich krajów UE. Komunikaty marketingowe przedsiębiorców nie mogą być sprzeczne z informacjami ujawnianymi na podstawie rozporządzenia.

Może Cię zainteresuje: Polacy pracują nad ekologicznym wodorem

Obostrzenia adresowane są do uczestników rynku finansowego i doradców finansowych. Są nimi m.in. firmy inwestycyjne lub instytucje kredytowe świadczące usługi zarządzania portfelem, zarządzający funduszami venture capital lub alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi oraz spółki zarządzające przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe. Zatem, rozporządzenie SFDR ma zastosowanie m.in. do inwestorów instytucjonalnych na rynku nieruchomości.

Obowiązkowe publikacje

Uczestnicy rynku finansowego oraz doradcy finansowi zobowiązani są publikować na stronach internetowych informacje na temat swoich strategii wobec ryzyk dla zrównoważonego rozwoju w procesie prowadzonej działalności. Ryzyko dla zrównoważonego rozwoju oznacza sytuację lub warunki środowiskowe, społeczne lub związane z zarządzaniem, które – jeżeli wystąpią – mogłyby mieć negatywny wpływ na wartość inwestycji. Podmioty te publikują informację, czy biorą pod uwagę główne niekorzystne skutki dla czynników zrównoważonego rozwoju wraz z opisem takich niekorzystnych skutków, lub uzasadnienie, dlaczego nie biorą takich skutków pod uwagę.

W rozporządzeniu RTS określono główne niekorzystne skutki dla czynników zrównoważonego rozwoju. W odniesieniu do nieruchomości są to, na przykład, inwestycje w nieruchomości nieefektywne energetycznie oraz w nieruchomości związane z wydobyciem, przechowywaniem lub transportem paliw kopalnych. Wśród innych niekorzystnych skutków, które mogą mieć również znaczenie w sektorze nieruchomości Rozporządzenie RTS wskazuje emisję gazów cieplarnianych, ślad węglowy, inwestowanie w spółki o dużej emisji gazów cieplarnianych lub działające w sektorze paliw kopalnych, udział energii ze źródeł nieodnawialnych, działania negatywnie wpływające na bioróżnorodność, emisje do wód czy wskaźnik odpadów niebezpiecznych. Rozporządzenie wymienia też czynniki społeczne, takie jak luka płacowa między kobietami i mężczyznami oraz proporcje w zatrudnieniu kobiet i mężczyzn w zarządach. Dotyczy to również informacji o spółkach, w które dany podmiot inwestuje lub z którymi zawiera umowy handlowe.

Przejrzystość ryzyk

Uczestnicy rynku finansowego i doradcy finansowi zobowiązani są informować inwestorów, jakie ryzyka dla zrównoważonego rozwoju są uwzględniane w podejmowanych przez nich decyzjach inwestycyjnych; oraz jaki jest wpływ tych ryzyk na zwrot z produktów finansowych, które udostępniają. Rozporządzenie reguluje szczegółowo sposób przekazywania tych informacji. 

Może Cię zainteresuje:  Dopłaty do stacji ładowania aut dla samorządów

W sposób szczególny uregulowano przedsięwzięcia, które promują aspekt środowiskowy i społeczny oraz takie, których zasadniczym celem jest osiągnięcie pozytywnych skutków środowiskowych i społecznych. Te wymagają najbardziej szczegółowego raportowania. Zgodnie z art. 8 rozporządzenia SFDR, jeżeli dany produkt finansowy ma być sklasyfikowany jako promujący jakiś aspekt środowiskowy lub społeczny, należy ujawnić szczegółowe informacje na temat sposobu, w jaki zapewnia on uwzględnienie tych aspektów. Zakres i sposób prezentacji informacji zostały określone w rozporządzeniu RTS.

Artykuł 9 rozporządzenia SFDR reguluje zasady ujawniania informacji w przypadku, gdy dana inwestycja ma być sklasyfikowana jako zrównoważona. Taka inwestycja została zdefiniowana jako inwestycja w działalność gospodarczą, która przyczynia się do realizacji celu środowiskowego. Jest mierzona na przykład za pomocą wskaźników zużycia energii, wykorzystywania energii ze źródeł odnawialnych, wykorzystywania surowców, zużycia wody i użytkowania gruntów, generowania odpadów, emisji gazów cieplarnianych lub wpływu na różnorodność biologiczną i gospodarkę o obiegu zamkniętym. Może to być też inwestycja w działalność gospodarczą, która przyczynia się do realizacji celu społecznego, w szczególności przeciwdziałania nierównościom. Zgodnie z art. 9 rozporządzenia SFDR, jeżeli dany produkt finansowy ma na celu zrównoważone inwestycje, wymagane jest dodatkowo ujawnienie informacji, które obejmują określenie danego celu i wyjaśnienie, w jaki sposób ten cel ma zostać osiągnięty.

Uczestnicy rynku finansowego zobowiązani są do publikacji na stronach internetowych informacji dotyczących produktu finansowego, o którym mowa w art. 8 lub w art. 9 Rozporządzenia SFDR.

Może Cię zainteresuje: Dopłaty do leasingu w programie "Moj Elektryk"

Sprawozdawczość niefinansowa

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2022/2464 z 14 grudnia 2022 r (CSRD, ang. Corporate Sustainability Reporting Directive) zmienia rozporządzenie (UE) nr 537/2014, dyrektywę 2004/109/WE, dyrektywę 2006/43/WE oraz dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju. Zgodnie z nowymi przepisami, kolejne kategorie przedsiębiorców będą podlegać obowiązkom składania corocznych raportów zawierających dane dotyczące ESG tj. związane ze zrównoważonym rozwojem, na który składają się czynniki środowiskowe, społeczne oraz związane z zarządzaniem.

Dyrektywa przewiduje harmonogram wejścia w życie nowych zobowiązań w zakresie obowiązku raportowania: dla przedsiębiorstw zatrudniających powyżej 500 pracowników, które już podlegają dyrektywie o sprawozdawczości niefinansowej – od roku 2025 (za rok 2024), dla dużych przedsiębiorstw spełniających dwa z następujących kryteriów: zatrudnienie ponad 250 pracowników; obrót 40 mln EUR lub 20 mln EUR wartości aktywów – od roku 2026 (za rok 2025), dla przedsiębiorstw notowanych na giełdzie – od roku 2027 (za rok 2026).

Źródło: prawo.pl