Dekarbonizacja polskiego sektora budowlanego

Przez ostatnie lata sektor budowlany podejmował coraz więcej wysiłków na rzecz ograniczenia emisyjności, fot. Pixabay
Według szacunków ONZ, 38 proc. światowych emisji dwutlenku węgla jest wywołanych przez budynki i cały przemysł budowlany. Podwojenie tych zasobów do 2050 roku spowoduje również ogromny wzrost tych emisji – wynika z raportu opracowanego przez Polskie Stowarzyszenie Budownictwa Ekologicznego PLGBC i EBOiR. Co należy zrobić, żeby je ograniczyć?
Zobacz także
Anna Ruszczak news Decyzja RPP: stopy procentowe w grudniu 2023 roku bez zmian
Rada Polityki Pieniężnej w grudniu pozostawiła stopy procentowe NBP na dotychczasowym poziomie. Oznacza to, że stopa referencyjna nadal wynosi 5,75 proc. Decyzja jest zgodna z prognozami analityków.
Rada Polityki Pieniężnej w grudniu pozostawiła stopy procentowe NBP na dotychczasowym poziomie. Oznacza to, że stopa referencyjna nadal wynosi 5,75 proc. Decyzja jest zgodna z prognozami analityków.
Anna Ruszczak news OZE źródłem ponad 30 proc. energii zużywanej w Polsce w 2030 r.

Transformacja energetyczna Polski to pogodzenie trudnej rzeczywistości i planów, tak unijnych, jak i krajowych. UE chce, by do 2030 roku 42,5 proc. energii wykorzystywanej na jej terenie pochodziło z OZE....
Transformacja energetyczna Polski to pogodzenie trudnej rzeczywistości i planów, tak unijnych, jak i krajowych. UE chce, by do 2030 roku 42,5 proc. energii wykorzystywanej na jej terenie pochodziło z OZE. Według obliczeń Fundacji Forum Energii w Polsce ma to być 31,5 proc.
Anna Ruszczak news Kontynuacja korekty cen materiałów budowlanych

Kolejne zmiany cen materiałów budowlanych, które nastąpiły w październiku 2023 roku, wpływają na sytuację inwestorów i klientów indywidualnych.
Kolejne zmiany cen materiałów budowlanych, które nastąpiły w październiku 2023 roku, wpływają na sytuację inwestorów i klientów indywidualnych.
Przez ostatnie lata sektor budowlany podejmował coraz więcej wysiłków na rzecz ograniczenia emisyjności. Konieczne jest tu nie tylko ograniczenie energii bezpośrednio zużywanej przez budynki – w tym ma pomóc nowa rządowa strategia – ale także zmiana podejścia do projektowania, produkcji materiałów i całego procesu budowlanego.
Eksperci Polskiego Stowarzyszenia Budownictwa Ekologicznego PLGBC zgadzają się z tym, że dekarbonizacja polskiego sektora budownictwa do 2050 roku jest jak najbardziej osiągalna, lecz wymaga współpracy wszystkich osób zaangażowanych w proces budowlany . Technologia potrzebna do tworzenia budynków o zerowym śladzie węglowym już jest. Pozostaje kwestia edukacji i przekonywania, jak bardzo jest to ważne oraz współpraca w ramach wszystkich grup, które uczestniczą w całym procesie budowlanym.
Mapa dekarbonizacji budownictwa
PLGBC we współpracy z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju, opracowały w 2021 roku raport pt. „Zerowy ślad węglowy. Mapa drogowa dekarbonizacji budownictwa do roku 2050”. Pokazuje on, że budownictwo odgrywa kluczową rolę w dekarbonizacji gospodarki, a zminimalizowanie śladu węglowego w tym sektorze to jeden z najbardziej opłacalnych sposobów na złagodzenie skutków kryzysu klimatycznego. Budynki i cały przemysł budowlany odpowiadają za ok. 38 proc. światowych emisji dwutlenku węgla (dane ONZ za 2020 rok). 28 proc. to zużycie energii przez budynki (ślad węglowy operacyjny), a 10 proc. – działalność przemysłu budowlanego związana z wydobyciem surowców, produkcją i transportem materiałów, procesem budowy czy rozbiórki budynków (ślad węglowy wbudowany).
Może Cię zainteresuje: Zmiana polityki energetycznej i uniezależnienie od Rosji
Cement i stal
Jak duże znaczenie ma wbudowany ślad węglowy, widać na przykładzie procesu produkcji najpopularniejszych materiałów konstrukcyjnych budynku, czyli cementu i stali. Dane z 2017 roku wskazują, że produkcja cementu odpowiada za 20 Mt CO2e (miliony ton ekwiwalentu CO2), co stanowi 22 proc. całkowitej emisji polskiego przemysłu. Produkcja stali odpowiada za kolejne 9 proc. tych emisji, czyli ok. 8 Mt CO2e rocznie. Kolejne istotne źródło emisji dwutlenku węgla stanowią odpady generowane przez budynki i procesy budowlane. Sam proces rozbiórki wymaga dużej ilości energii i trzeba tu doliczyć emisję z transportu odpadów na składowiska.
Regulacje a ślad węglowy budynków
Nie istnieją regulacje związane wprost ze śladem węglowym budynków, a tylko przepisy związane z efektywnością energetyczną, które w sposób pośredni wpływają na ślad węglowy budynków budowanych lub już istniejących. Eksperci wskazują, że cała branża budowlana mogłaby skorzystać z większego zaangażowania państwa w postaci m.in. promocji, edukacji, a także wprowadzania pewnych regulacji związanych ze śladem węglowym budynków. Istniejąca już tkanka budowlana ma ogromne znaczenie dla procesu dekarbonizacji, gdyż charakteryzuje się wysokim zapotrzebowaniem na energię i wymaga głębokiej modernizacji.
Rządowa strategia
W lutym br. rząd przyjął Długoterminową Strategię Renowacji Budynków. Wynika z niej, że w Polsce znajduje się 14,2 mln budynków, z czego niemal 40 proc. to budynki mieszkalne jednorodzinne. Większość z nich cechuje się niską efektywnością energetyczną i w kolejnych latach będzie wymagała termomodernizacji. Obiekty powstające po 2020 roku są relatywnie efektywne energetycznie, ale starsze budynki wymagają zwykle głębokiej modernizacji. W Polsce 42 proc. budynków mieszkalnych powstało przed 1971 rokiem, a do roku 2012 przeprowadzono termomodernizację tylko połowy z nich.
Rządowa strategia zakłada przyspieszenie tego procesu. W latach 2020–2030 zaplanowano termomodernizację 236 tys. budynków rocznie, w następnej dekadzie – 271 tys. budynków, a w latach 2040–2050 – 244 tys. budynków. Przy założeniach, że terminy zostaną dotrzymane to do 2050 roku zostanie przeprowadzonych 7,5 mln takich inwestycji.
Może Cię zainteresuje: GUNB pracuje nad Elektroniczną Książką Obiegu Budowlanego
Wbudowany ślad węglowy
Eksperci PLGBC i EBOiR wskazują, że znaczenie dziś marginalizowanego wbudowanego śladu węglowego będzie rosło wraz z postępem w redukcji energochłonności budynków. To powoduje zmianę podejścia do produkcji materiałów, projektowania, procesu budowlanego i wykorzystywanych źródeł energii, a także odpowiednie regulacje w polskim prawie, które pozwolą na wdrożenie tych zmian. Istotna jest szeroka współpraca wszystkich podmiotów zaangażowanych w proces budowlany: począwszy od administracji rządowej i samorządów, przez deweloperów, inwestorów oraz właścicieli budynków, po architektów, producentów materiałów i technologii budowlanych, wykonawców i zarządców budynków, a także instytucje finansowe czy stowarzyszenia branżowe.
Największą barierą, spowalniającą proces dekarbonizacji, jest dostępność wiedzy na temat emisyjności używanych produktów i procesów budowlanych. Nie można oczekiwać od architektów, inwestorów czy deweloperów, że poświęcą dużo cennego czasu na jej pozyskanie, stąd potrzeba większej promocji i edukacji w tym zakresie.
Międzynarodowa Agencja Energetyczna (IEA) szacuje, że aby osiągnąć zerową emisję dwutlenku węgla netto w obiektach budowlanych do 2050 roku, bezpośrednie emisje CO2 z budynków musiałyby spaść o połowę, jeszcze przed końcem tej dekady, a pośrednie emisje z sektora budowlanego musiałyby zostać zredukowane o 60 proc. (m.in. dzięki zmniejszeniu emisji związanych z wytwarzaniem energii). Według tych założeń, emisje sektora budowlanego w latach 2020–2030 powinny spadać rocznie o ok. 6 proc.
Źródło: Newseria Biznes