Mieszkanie na dożywocie

Czym jest umowa dożywocia?

Umowa dożywocia to umowa przenosząca prawo własności do nieruchomości na osobę trzecią lub instytucję w zamian za dożywotnie utrzymanie lub świadczenia pieniężne w postaci renty. Umowa dożywocia nie jest więc darowizną ani spadkiem. Ma ona charakter bardziej alimentacyjny. Dokument zobowiązuje nabywcę praw do nieruchomości do utrzymania dożywotnika, osoby zrzekającego się praw, i opieki na wypadek choroby, aż do momentu jego śmierci.

Umowę dożywocia regulują przepisy ustawy z dnia 23.04.1964 r. – kodeks cywilny. 

Czy umowa dożywocia jest opodatkowana?

Umowa dożywocia działa na zasadzie umowy o rentę lub dożywotniego zobowiązania. Nie dotyczą jej więc przepisy podatkowe odnoszące się do darowizny czy spadku. Podlega jednak opodatkowaniu podatkiem w wysokości 2 proc. wartości nieruchomości będącej przedmiotem umowy dożywocia. Do zapłaty podatku zobowiązany jest nabywca praw własności do nieruchomości. 

Może Cię zainteresuje: PIT od sprzedaży nieruchomości otrzymanej w ramach umowy dożywocia

Kto i z kim może podpisać umowę dożywocia?

Umowę dożywocia może zawrzeć każdy. Należy jednak pamiętać, że dokument musi być sporządzony w formie aktu notarialnego. Podpisać umowę można z członkiem rodziny, znajomym czy też z instytucją, np. funduszem. Choć strony umowy nie muszą być spokrewnione, to muszą pozostawać w jakiejś formie relacji. 

Jakie nieruchomości może objąć umowa dożywocia?

Przedmiotem umowy dożywocia może być gospodarstwo rolne, nieruchomość gruntowa lub lokalowa, udział we współwłasności nieruchomości i prawo do użytkowania wieczystego. Według danych z Ministerstwa Sprawiedliwości obecnie ok. 11,5 tys. umów dożywocia dotyczy nieruchomości nierolniczych, a ok. 2 tys. nieruchomości rolniczych. 

Może Ci się spodoba: PIT przy sprzedaży nieruchomości po rozwiązaniu umowy o dożywocie

Czy nabywca musi mieszkać z dożywotnikiem?

Nabywca i dożywotnik mogą sami doprecyzować warunki umowy dożywocia i zawrzeć je w dokumencie podczas wizyty u notariusza. Jeśli w porozumieniu nie znajdzie się zapis dotyczący osobnego miejsca zamieszkania stron, to zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego, nabywca zobowiązany będzie do przyjęcia dożywotnika pod swój dach i zapewnienia mu wszystkiego, nawet ubrań. 

W przypadku, gdy nabywca i dożywotnik chcą mieszkać osobno, istnieje następujące rozwiązanie. Nabywca zobowiązuje się w umowie dożywocia do nadania zbywcy prawa do użytkowania lokum lub służebności mieszkania. Natomiast, jeśli przedmiotem umowy są świadczenia pieniężne i/lub inne rzeczy, to umowa obliguje ich uiszczanie i definiuje sposób, w jaki ma się to odbywać. 

Zalety umowy dożywocia

Umowa dożywocia może być dobrym sposobem na zabezpieczenie swojego majątku lub zapewnienie sobie spokojnej i komfortowej starości. Umowa ta zapewnia dożywotnią opiekę i pomoc na wypadek choroby. Pozwala przekazać mieszkanie w zaufane ręce i może obejmować nie tylko właściciela nieruchomości, ale także wskazanych przez niego bliskich. Strony umowy mogą sporządzić szczegółowy opis transakcji i zakres obowiązków. Dokument może też zostać zmodyfikowany lub unieważniony, w wyjątkowych przypadkach, przez sąd. 

Źródło: biznes.interia.pl / mieszkanie.pl 

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!