Projekt nowelizacji ustawy wiatrakowej przyjęty przez rząd

W założeniach projektu nowelizacji ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw opublikowanych wcześniej w Wykazie Prac Legislacyjnych i Programowych Rady Ministrów wskazano, że nowa elektrownia wiatrowa będzie mogła być lokowana tylko na podstawie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego.

Zasada 10H+

Podstawowa minimalna odległość elektrowni wiatrowej od budynku mieszkalnego musi być utrzymana zgodnie z wcześniejszym planem, czyli wynosić nie mniej niż według tzw. zasady 10H+. Wprowadzona przez ustawę o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych z 2016 r. tzw. zasada 10H przewidywała zakaz wznoszenia turbin wiatrowych w odległości mniejszej niż 10H od zabudowań i pewnych form ochrony przyrody: parków narodowych, rezerwatów, parków krajobrazowych, obszarów Natura 2000, a także "leśnych kompleksów promocyjnych".

Zakaz ten działał w dwie strony – nie wolno wznosić budynków mieszkalnych w odległości mniejszej niż 10H od istniejących turbin wiatrowych. 10H z kolei zdefiniowane jest jako 10-krotność całkowitej wysokości wiatraka do najwyższego punktu osiąganego przez obracające się łopaty. Obecnie MPZP będzie mógł określać inną odległość, „mając na uwadze zasięg oddziaływań elektrowni wiatrowej z uwzględnieniem określonej w projekcie nowelizacji bezwzględnej minimalnej odległości bezpieczeństwa”.

Może Cię zainteresuje: Pompy ciepła w Polsce biją rekordy popularności

Uwolnienie terenów do budowy farm wiatrowych

Przedstawiciele ministerstwa klimatu i środowiska twierdzą, że zmiana ustawy dotyczącej elektrowni wiatrowych poszerzy dostępność terenów do budowy farm wiatrowych. Pozwoli to budować wiatraki bliżej, uwalniając nie tylko tereny pod budowę wiatraków, ale i potencjał społeczności lokalnych. Minister podkreśliła, że „dzięki nowelizacji ustawy 10H inwestycje w lądową energetykę wiatrową będą powstawały przy decydującym głosie lokalnych społeczności i uwzględnieniu kwestii środowiskowych. Według niej, projekt opisuje bardzo dokładnie relacje między sieciami wysokiego napięcia a lądową energetyka wiatrową. Otwierają się szanse i potencjał w różnych scenariuszach pomiędzy 6 a 10 GWh do 2030 r. Rząd liczy, że będą się one rozwijały nie tylko dynamicznie, ale z akceptacją społeczną.

Kompromis w opinii ekspertów

Eksperci Konfederacji Lewiatan oceniają nowe prawo jako kompromis pomiędzy istotnymi obecnie potrzebami rynku energetycznego, zdrowego rozsądku i ochrony klimatu, a gotowością rządu do wycofania się z błędnych wcześniejszych decyzji, podjętych na tle politycznym. Aczkolwiek trudne są przewidywania, na ile skuteczna okaże się poluzowana nowelizacja. Przed sześciu laty, najbardziej opłacalny sektor energetyki odnawialnej został zablokowany w Polsce na lata.  W tym czasie nie inicjowano nowych przedsięwzięć wiatrowych, ani nie zwiększano mocy istniejących turbin.

Warto zauważyć, że reguła 10H nie znikła, a tylko daje samorządom możliwość ustanawiania od niej wyjątków. W ocenie ekspertów żaden wiatrak nie będzie mógł stanąć bliżej niż 500 metrów od najbliższych zabudowań, nawet jeśli mieszkańcy nie mieliby nic przeciwko. Ponadto, projekt nie upraszcza procedur ani nie skraca ścieżki inwestycyjnej. W dzisiejszej sytuacji energetycznej istnieje potrzeba strategicznego podejścia i wsparcia rozwoju całego miksu energetyki odnawialnej, w tym wiatrowej. Ta ostatnia branża to jedna z najprostszych, najczystszych, najbardziej przewidywalnych technologii i potrzebuje tylko dobrego prawa. 

Kiedy zacznie obowiązywać ustawa?

Po podpisie prezydenta przewidziane jest 30-dniowe vacatio legis, dla niektórych przepisów - 14-dniowe. Rzecznik rządu Piotr Müller zadeklarował, że ustawa wejdzie w życie najprawdopodobniej za kilka miesięcy.

Źródło: PAP

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!