Podstawa prawna ustanowienia służebności przesyłu
Podstawa prawna ustanowienia służebności przesyłu
Instytucja służebność przesyłu została wprowadzona ustawą z dnia 30 maja 2008 r., zmieniającą Kodeks cywilny (DzU nr 116, poz. 731, dalej jako kc), i weszła w życie 3 sierpnia 2008 r.
Roszczenie wniesione po tej dacie powinno być rozpatrywane z uwzględnieniem przepisów znowelizowanych - art. 3051 do 3054 i art. 49 kodeksu cywilnego. Takie stanowisko zajął SN w wyroku z dnia 20 sierpnia 2009 r. (II CSK 137/09)
Zobacz także
Marta Chmielewska Czy wspólnota mieszkaniowa może przestać istnieć?
Na tak zadane pytanie automatyczną odpowiedzią jest zaprzeczenie, niemniej istnieją sytuacje, w których rzeczywiście wspólnota mieszkaniowa może zakończyć swój byt.
Na tak zadane pytanie automatyczną odpowiedzią jest zaprzeczenie, niemniej istnieją sytuacje, w których rzeczywiście wspólnota mieszkaniowa może zakończyć swój byt.
Paweł Puch Zaskarżenie uchwały wspólnoty mieszkaniowej
We wspólnocie mieszkaniowej w sprawach przekraczających zwykły zarząd, podstawowym sposobem podejmowania decyzji jest uchwała właścicieli lokali. Decyduje większość właścicieli liczona według większości...
We wspólnocie mieszkaniowej w sprawach przekraczających zwykły zarząd, podstawowym sposobem podejmowania decyzji jest uchwała właścicieli lokali. Decyduje większość właścicieli liczona według większości udziałów. Jeżeli pojedynczy właściciele nie zgadzają się z decyzją większości, mają prawo zaskarżyć uchwałę do sądu.
Redakcja news Czy to koniec patodeweloperki? Co zmieni się od 1 sierpnia 2024?
Od 1 sierpnia wejdą w życie dwie nowelizacje rozporządzeń z zakresu przepisów budowlanych, które mają na celu m.in. walkę z patodeweloperką.
Od 1 sierpnia wejdą w życie dwie nowelizacje rozporządzeń z zakresu przepisów budowlanych, które mają na celu m.in. walkę z patodeweloperką.
Wprowadzenie 3 sierpnia 2008 r. zmian w Dziale III kc o służebności przesyłu (art. 3051-art. 3054 kc) podyktowane zostało potrzebą uzyskania przez przedsiębiorców tytułu prawnego do cudzych nieruchomości w celu posadowienia na nich urządzeń wskazanych w art. 49 § 1 kc.
Stanowi ona trzecią kategorię służebności obok gruntowych i osobistych. Zgodnie z art. 3054 kc stosuje się do niej odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.
Za ustanowienie służebności przesyłu właściciel nieruchomości obciążonej może żądać od przedsiębiorcy, stosownie do art. 3052 § 2 kc, odpowiedniego wynagrodzenia.
Także, zgodnie z art. 3052 § 1 kc, jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem.
Art. 3051 kc, będący definicją służebności przesyłu, wskazuje, że regulacje zawarte w Dziale III kc dotyczą zarówno istniejących urządzeń infrastruktury technicznej, jak i urządzeń nowo projektowanych.
Warto jest więc przytoczyć w całości treść art. 3051: Nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).
Właściciel nieruchomości obciążonej urządzeniem przesyłowym, chcąc dochodzić swoich praw, powinien w pierwszej kolejności ustalić stan prawny działki i urządzenia przesyłowego, po czym – zgromadzić niezbędne dokumenty i wysłać wniosek z żądaniem do zakładu energetycznego.
Brak odpowiedzi na wniosek lub niechęć do polubownego załatwienia sprawy przez zakład energetyczny zmusi go do skierowania sprawy na drogę sądową.
Wniosek o ustanowienie służebności przesyłu wnosi się do sądu właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości (zgodnie z art. 38 kpc).
Dochodzenie tego roszczenia odbywa się w postępowaniu nieprocesowym. Wpis sądowy od wniosku o ustalenie służebności przesyłu wynosi tylko 200 zł. Stan prawny działek wykazany jest w Dziale III "Prawa, roszczenia i ograniczenia" w Księdze Wieczystej.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że strefy ograniczonego użytkowania, podawane przez przedsiębiorstwa przesyłowe, a wynikające z odpowiednich przepisów prawa czy norm branżowych, bywają różne od stref określonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.
Najczęściej strefy ograniczonego użytkowania mają takie same wymiary, jak strefy ochronne.
Przykładowo strefa ochronna:
- dla linii napowietrznej 110 KV wynosi od 30 do 40 m (od 15 do 20 m od osi na stronę);
- dla linii napowietrznej 15 KV - 15 m (po 7,5 m od osi na stronę);
- dla linii napowietrznej niskiego napięcia - 6 m (po 3 m od osi na stronę);
- dla kabla zakopanego pod ziemią - 6 m (po 3 m od osi na stronę).
Przedsiębiorstwa przesyłowe w tym przypadku prowadzą działalność publiczną, więc muszą udostępnić informacje publiczne. Wniosek o ich udostępnienie, skierowany do przedsiębiorstwa energetycznego, powinien być napisany w poniżej podany sposób.
W przypadku braku odpowiedzi w terminie lub dodatkowych żądań (np. map geodezyjnych, odpisów KW dla działek) nie należy czekać, lecz skierować do sądu wniosek o ustanowienie służebności przesyłu, dołączając niezbędne dokumenty (akty notarialne, zdjęcia itd.).
Nieuregulowanie po zmianach z 1 lutego 1989 roku kwestii korzystania ze spornych gruntów, jeśli przedsiębiorstwo przesyłowe nie wykazuje nabycia odpowiedniego tytułu - czy to w drodze administracyjnej, czy też czynności prawnej - oznacza brak tytułu prawnego do korzystania z gruntów.
Zaniechanie rozwiązania tych kwestii na drodze administracyjnej czy cywilnoprawnej oznacza zaś brak tytułu prawnego do dalszego ingerowania w strefę cudzej własności i złą wiarę przedsiębiorstwa przesyłowego.
Właściciele nieruchomości (działek), w tym wspólnoty i spółdzielnie mieszkaniowe, mają już niewiele czasu, ponieważ może dojść do zasiedzenia gruntów (30 lat w złej wierze od 1 lutego 1989 roku).
Po zasiedzeniu gruntów przez przedsiębiorstwo przesyłowe nie będzie można dochodzić od niego ani ustanowienia odpłatnej służebności przesyłu, ani wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości.
Można dużo stracić, jeżeli nie wystąpi się do sądu z pozwem odpowiednio wcześniej, albowiem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości możemy dochodzić maksymalnie za 10 lat wstecz.
W przypadku świadczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej przez właściciela nieruchomości obciążonej okres ten wynosi do trzech lat (art. 117 i 118 kc).
Sposób postępowania przy dochodzeniu od przedsiębiorstw przesyłowych wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości opiszę w następnym artykule.